Ο Θεός δια του Πνεύματος Του ενέπνευσε τους αγίους προφήτες και αποστόλους Του και έγραψαν με πίστη κατά την οδηγία του Θεού.

Δεν άφησαν τίποτα ελλιπές, καμία εκκρεμότητα, ούτε περιθώρια για συμπλήρωμα. ο απ. Παύλος λέει στον Τιμόθεο:

B΄Τιμοθέου γ 15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους γνωρίζεις τὰ ἱερὰ γράμματα, τὰ δυνάμενα νὰ σὲ σοφίσωσιν εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 16 Ὅλη ἡ γραφή εἶναι θεόπνευστος, καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς ἐκπαίδευσιν τὴν μετὰ τῆς δικαιοσύνης·  17 διὰ νὰ ἦναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένος εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν.

α. Ο Παύλος τα ονομάζει Ιερά γράμματα.

β. Είναι ικανά να σου δώσουν τη σοφία που έχεις ανάγκη ώστε να πιστέψεις στον Ιησού Χριστό και να σωθείς. 

γ. Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστη, όχι μόνο ένα μέρος της, αλλά ολόκληρη κάθε της λέξη. 

δ. Είναι ωφέλιμη για να διδαχτούμε ολόκληρο το θέλημα του Θεού. 

ε. Είναι ωφέλιμη επειδή ελέγχει και έτσι φανερώνει και ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος και το καλό από το κακό. 

ζ. Είναι ωφέλιμη επειδή επανορθώνει τον άνθρωπο, διορθώνει την πορεία της ζωής του, τις σκέψεις του, τις πράξεις του.

η. Είναι ωφέλιμη, διότι με την υπακοή του Λόγου ο άνθρωπος εκπαιδεύεται στη δικαιοσύνη και μαθαίνει καθημερινά πιο είναι το θέλημα του Θεού. Μέσα από τη γνώση του Λόγου και την εκζήτηση της αλήθειας, είναι που βρίσκουμε τη δύναμη να πράξουμε το θέλημα του Θεού.

θ. Ο Λόγος του Θεού καθιστά τον άνθρωπο που αγαπάει το Θεό και Τον υπακούει, τέλειο, ώστε ενώπιόν Του να μην είναι ελλιπής σε τίποτε. Δεν χρειάζεται δηλαδή συμπλήρωμα από ανθρώπινες φιλοσοφίες, παραδόσεις και «θρησκείες». Ο Θεός μας έδωσε μια τέλεια, ολοκληρωμένη και απόλυτη πίστη, μέσα στα γραπτά της Αγίας Γραφής, που δεν έχει ανάγκη από προσθήκες ή συμπληρώματα. Αυτή η πίστη, που είναι ο Λόγος του Θεού, μας καταρτίζει για το κάθε θέμα που αφορά το τι θα πιστεύουμε και τι θα πράττουμε.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πώς ο Κύριος, έβλεπε και πίστευε τη θεοπνευστία του Λόγου του Θεού και είναι φυσικό εμείς που Τον αγαπάμε και θέλουμε να πράξουμε το θέλημά Του να φρονούμε ακριβώς όπως Εκείνος. Ο Ίδιος είπε: "Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω, ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἕν, ἤ μία κεραία δὲν θέλει παρέλθει ἀπὸ τοῦ νόμου, ἑωσοῦ ἐκπληρωθῶσι πάντα".(Ματθ. 5/ε:18)

Το «ιώτα» στο οποίο αναφέρεται ο Κύριός μας, είναι το μικρότερο γράμμα του Εβραϊκού αλφάβητου. Η κεραία, δεν είναι καν γράμμα, αλλά μόνον ένα μέρος του γράμματος. Είναι δηλαδή, η παύλα που διαχωρίζει το κεφαλαίο δέλτα από το κεφαλαίο λάμδα ή η γραμμή που ξεχωρίζει το κεφαλαίο γάμα από το κεφαλαίο πι. Οπότε αντιλαμβανόμαστε ότι ο Κύριός μας, έβλεπε κάθε γραμμή του κάθε γράμματος του Λόγου του Θεού ότι είχε τεθεί εκεί από το Άγιο Πνεύμα. Θεωρούσε κάθε γράμμα και κάθε λέξη θεόπνευστη. Ακόμη πίστευε, ότι η ισχύ του Λόγου του Θεού, ήταν πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλη δύναμη στον κόσμο. Έτσι και εμείς καλούμαστε να αποκτήσουμε την ίδια αντίληψη που είχε ο Κύριος για το Λόγο του Θεού.

Ο Λόγος του Θεού ήταν το μέσο δια του οποίου έγιναν τα πάντα και με τον ίδιο Λόγο όλα όσα είναι βλεπόμενα πρόκειται να διαλυθούν, ώστε να μείνουν τα αιώνια τα μη βλεπόμενα, τα οποία και προσμένουμε με την πίστη.

5 Διότι ἐκουσίως ἀγνοοῦσι τοῦτο, ὅτι μὲ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ οἱ οὐρανοὶ ἔγειναν ἔκπαλαι, καὶ ἡ γῆ συνεστῶσα ἐξ ὕδατος καὶ δι᾿ ὕδατος· 6 διὰ τῶν ὁποίων ὁ τότε κόσμος ἀπωλέσθη κατακλυσθεὶς ὑπὸ τοῦ ὕδατος· 7 οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ, διὰ τοῦ αὐτοῦ λόγου εἶναι ἀποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διὰ τὸ πῦρ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως καὶ τῆς ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων (Β' Πέτρ. 3/γ:5 -7)

Ο Κύριος μας απαγορεύει να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε από το Λόγο Του, ενώ ταυτόχρονα μας καλεί να τον εκπληρώσουμε με πίστη στη ζωή μας.

18 Διότι μαρτύρομαι εἰς πάντα ἀκούοντα τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου, Ἐὰν τις ἐπιθέσῃ εἰς ταῦτα, ὁ Θεὸς θέλει ἐπιθέσει εἰς αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. 19 Καὶ ἐὰν τις ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ὁ Θεὸς θέλει ἀφαιρέσει τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ βιβλίου τῆς ζωῆς, καὶ ἀπὸ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, καὶ τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. (Αποκ, 22/κβ:18 - 19)

Το ίδιο πρόσταγμα έδωσε ο Κύριος στο λαό Του από την αρχή που παρέλαβαν το Νόμο λέγοντας: "Δὲν θέλετε προσθέσει εἰς τὸν λόγον τὸν ὁποῖον ἐγὼ σᾶς προστάζω, οὐδὲ θέλετε ἀφαιρέσει ἀπ᾿ αὐτοῦ· διὰ νὰ φυλάττητε τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, τὰς ὁποίας ἐγὼ σᾶς προστάζω."(Δευτ. 4/δ:2)

Ο απόστολος Ιούδας γράφει στην επιστολή του: "Ἀγαπητοί, ἐπειδή καταβάλλω πᾶσαν σπουδήν νὰ σᾶς γράφω περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, ἔλαβον ἀνάγκην νὰ σᾶς γράψω, προτρέπων εἰς τὸ νὰ ἀγωνίζησθε διὰ τὴν πίστιν, ἥτις ἅπαξ παρεδόθη εἰς τοὺς ἁγίους." (Ιούδ. Ι/α:3)

Η πίστη παρεδόθη «άπαξ», δηλαδή μια φορά και για πάντα. Δεν επιδέχεται λοιπόν αλλοιώσεις, διορθώσεις, αφαιρέσεις και προσθέσεις. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να την πιστέψουμε και να την υπακούσουμε ώστε να είμαστε ευάρεστοι στο Θεό.